Rozróżnia się cztery funkcje finansów publicznych. Pierwszą z nich jest funkcja alokacyjna. Polega ona na tym, że państwo ma w swoim posiadania odpowiednie pieniądze, które musi przeznaczyć na wykonanie zadań, które zostały założone w budżecie. Można tak je rozdysponować, jak to jest tylko możliwe i jak odpowiada danemu państwu. Nie ma tu żadnych ograniczeń. Byleby zostały one odpowiednio spożytkowane i odpowiednio wydane na dobre cele, które mają ułatwić życie obywatelom i poprawić ich stan społecznym w państwie. Kolejną funkcją jest funkcja kontrolna. Polega ona na kontrolowaniu wydawanych pieniędzy i na sprawdzaniu jaki jest stan faktyczny w państwie. Ta funkcja pozwala na prowadzenie różnego rodzaju badań, które pokazują jakie są założenia do wydawania finansów publicznych, a jakie jest ich faktycznie wykorzystanie. Dzięki temu, obywatele wiedzą na co idą pieniądze i w jaki sposób są pożytkowane przez rząd. Dzięki temu, obywatele są bezpieczni o swoje pieniądze i wiedzą co się z nimi dzieje i na jakie cele są one przeznaczane. Wzrasta w związku z tym zaufanie do tego sektora państwowego jakim są finanse i różnego rodzaju fundusze. Natomiast funkcja stabilizacyjna, pozwala na realizację wszelkich zadań, jeśli zostały one odpowiednio zapisane w budżecie i w planie dotyczącym zadań.