Szczególne problemy wiążą się z prowadzeniem nadzoru banków zaangażowanych w działalność międzynarodową i z tego tytułu dysponujących możliwościami szybkiego przenoszenia swoich operacji z jednego państwa do innego. Władze nadzoru bankowego ściśle kontrolują operacje krajowe banków, często jednak nie mają potrzebnych danych lub możliwości monitorowania operacji prowadzonych przez bank w innych państwach, czy to za pośrednictwem zagranicznych filii banków krajowych, czy też krajowych oddziałów banków zagranicznych. Poza tym, jeśli bank prowadzi działalność na terytorium kilku państw, nie zawsze jest jasne, którego państwa organa nadzorcze są w pierwszym rzędzie odpowiedzialne za niedopuszczenie banku do podejmowania zbyt ryzykownych operacji. Trudności związane z nadzorowaniem banków międzynarodowych jaskrawo wystąpiły w historii BCCI. Potencjalnym rozwiązaniem problemów nadzorowania bankowości międzynarodowej może okazać się współpraca organów nadzoru bankowego różnych państw oraz standaryzacja ich wymogów. W tym kierunku zmierzają przyjmowane na szczeblu ponadpaństwowym porozumienia, takie jak Konkordat Bazylejski w sprawie wymogów kapitałowych z 1988 r. czy nowe procedury nadzoru, ogłoszone przez Komitet Bazylejski w lipcu 1992 r. Jednak dopiero przyszłość pokaże, czy tego rodzaju porozumienia rozwiążą problem nadzorowania banków międzynarodowych.